Dit jaar maar weer eens terug naar Frankrijk. Gap om precies te zijn. De zekerheid van mooi weer woog toch zwaarder dan het risico van TE HEET weer ! En ze hebben daar natuurlijk de
De reis ging in 3 etappes: eerst Verdun, daarna Lods en tenslotte Gap.
Nou, het begon dus in Heerlen, met West-Europees weer !
In Verdun is nogal wat gevochten in voornamelijk WO I. Dit was een van de monumenten daaromtrent. Toch een metertje of 40 hoog.
Je kon dus helemaal naar boven lopen als je wilde. Dat wilde ik NIET ! Ik krijg al hoogtevrees als ik op een stoeprand sta, bovendien was de roltrap stuk !
Wel een leuke ruine overgehouden, aan die oorlog.
Op naar het volgende monument. Daar lagen een heleboel botten opgeslagen of zo. Ik ben niet zo van de culturele achtergronden...moet je Paul vragen. Anyway, we konden er niet in.... :(
Darth Vader had ook nog meegestreden voor the Empire !
Op de achtergrond, de B&B waar we sliepen. Cool toch ? Je gaat naar Frankrijk, en je slaapt in een Engelse Biker's B&B, gerund door Britten, met Britse gasten ! Oh ja, er waren nog 2 nederlanders geland, die via perlgimsroutes naar Lourdes fietsten. LOL ! Nou, als je met de fiets daar aan komt, gelooft Maria dus helemaal nevernooitniet dat je lam bent he !
Onze B&B lag aan de Maas. Ons wel bekend.
Nou zou je zeggen dat Engelsen wel wat regen gewend zijn, maar Paula en Sue besloten om zich te verzetten tegen ALLETWEE de regendruppels die vielen die dag, door zowel een capuchon als een paraplu te dragen ! Paralplu's (vooral rose) zijn trouwens ontzettend gay !
You'd think that the English are pretty much used to rain, but Paula and Sue decided to fight BOTH raindroplets that fell that day, wearing both a hood AND an umbrella ! Unbrella's (especially pink ones) are terribly gay, by the way.
...dan woon je aan het water, je hebt een boot, en wat doe je ermee: je legt hem in je tuin.
Aaaawwwwwww ! LIEV !
Een van de kortste spoorlijnen van Frankrijk !
Vlnr: Paula, Arno, Craig, Paul, Paul, Sue.
B&B by night...
Gezamelijk in de huiskamer. Verhalen vertellen. De eigenaar hield van geweren, en bommen & granaten. Zelf gevonden in de omgeving en zoveel mogelijk zelf gerestaureerd.
De volgende dag.... hey....blauwe plekken tussen de wolken !! :) Vol goede moed op weg naar Lods (bij Dijon).
In een willekeurig frans dorpje zie je ineens dit over straat lopen. Toen ze me zag stormde ze met lachend gezicht, en grote stappen (want flappers) op me af.... Bonjourrrrrrrrrr !
Mevrouw bleek een grote fout te gaan maken: ze ging trouwen, en moest voor de vrijgezellen-doe-eens-iets-leuks 1000kg aan kerels kussen. Ah ! Daarom keek ze zo blij naar mij.
Ook Paul werd gewogen en nam zijn prijs in ontvangst.
Je kunt natuurlijk ook gewoon op haar flappers gaan staan en je he-le-maal uitleven. Ze kan toch nergens heen !
Nieuwe arbo-wetgeving voor de vissen: ze mogen niet meer op het droge getrokken worden. In plaats daarvan moeten de vissers het water in ...
...ons hotel in Lods. Raar hotel....
Deze ankers zijn volgens mij net op tijd in die muur gezet...
Die avond besloten we dat we de regenkleding niet meer nodig hadden. Big mistake ! Als laatste grapje had god nog effe de plensbui-from-hell voor ons georganiseerd, de volgende ochtend. Maar goed, we reden door naar het zuiden, en al snel werd het beter en beter. Voordat we in Gap aankwamen was alles weer droog.
Onderweg nog even lekker gegeten a la Fonzie (wie dat niet snapt is te jong)
Hihihi, leuke stoel !
Hmm....de frieten hadden een beetje een oude kleur. En dito smaak...
Nouja, nadat we weer 5 minuten op weg waren besloot mijn lichaam om dit eten dus NIET te accepteren. Met bovenmenselijke krachten wist ik alles binnen te houden, totdat we EINDELIJK een wc vonden ! Het zweet stond me op de kop !
Het was inmiddels al lekker weer geworden. Alle regenzorgen waren voorbij (en terecht bleek achteraf)
Deze berg had zijn eigen wolk gemaakt. Leuk he ?
Nou, daar waren we dan ! Ons eigen paradijsje in Gap !
...de moderne keuken...
...de geraffineerde living (tevens keuken)...
...de royale badkamer...
...de Masterbedroom (mijn slaapkamer natuurlijk)...
Die van paul heb ik niet op de foto
Mooi, overal dat azuurblauwe water
Dit is wat we willen... Stralende zon en mooi geasfalteerde kronkelweggetjes, zonder overig verkeer !
Een of andere (kleine) citadel. Later nog wel een grotere bezocht.
Met uitzicht op een zweefvliegveld. Die waren talrijk daar. En terecht ! Mooie omgeving. Ook nog langs La Motte du Caire gereden, bij de ELZC wel bekend.
Lunch in een klein frans bergdorpje. Dit was mijn toetje...
Paul houd niet zo van zoetigheid.
Maar het lekkerste toetje was de bediening. Frans ? Nee, hier moesten we weer Australisch tegenaan praten ! :)
Ondertussen was Paul het bed op haar slaapkamer weer aan het opmaken !
De Citadel van Sisteron. Heel vehaal met Napoleon en zijn schavuiten, moet je Paul vragen.
Lavendel ! Wordt gemaakt van wasmiddel.
La Motte...
Het mooie van je eigen stekkie: een goed gevulde koelkast.
Zo, nou eerst maar eens de bergen in
Oh ja, ook gezellig, vooral als je bedenkt dat dit allemaal met "de franse slag" gemaakt is. Je hebt dus een rivier, en je pleurt daar een dam in...
Gevolg: en knetterdiep ravijn aan de droge kant. En wat doen je daarmee ?
Je spant er een touwtje over, en vraagt of mensen uit eigen wil naar de overkant willen glijden.
Yeeeee-haw !
Tja, daar kun je op wachten: deze Harry snapte niet helemaal wat je moest doen als je dan naar de overkant gegleden was, dus hij gleed weer gezellig terug om tot stilstand te komen in het midden. Daar hang je dan.
De franse instructeurs gingen voor geen goud zelf aan dat touwtje hangen, en schreeuwden dat hij zijn armen maar moest gebruiken. Nou, toch nog goed gekomen. Als troost mocht hij nog eens.
De stoerst kijkende hond van Frankrijk gezien !
...met de leukste baasjes.
Oh, en als je dat touwtje niet niet eng genoeg vond mocht je ook te voet een richeltje gaan verkennen...
...om vervolgens tegen een vertikale wand op te mogen klimmen.
Dit leuke japanse moppie had het naar haar zin, maar ze hebben later het tuigje operatief moeten verwijderen.
WTF ?
...to boldly go where no one has gone before...
...oh, toch wel.
De Col de Noyer IS helemaal geen col, want hij loopt dood. Als troost hebben ze aan het einde wel een leuk restaurant neergezet, met echt wel een prachtig uitzicht.
Terug op onze camping maar eens even een duik nemen. Alhoewel...duiken bleek VERBOTEN ! Alsmede zo'n beetje alles ! NEEderlandse toestanden hier !
...ons huisdier had ook een eigen huis.
Oh briljant ! Dus je vind midden in een meer een stukkie land en wat ga je ermee doen ? Je pleurt er een kerk op ! Nou, en de pastoor maar klagen dat er op de zondagsmis bijna nooit iemand verschijnt.
Er is genoeg te zien en te doen in dit stukkie Frankrijk
...nog effe in Italie gaan kijken: Col d'Angel: 2750 mtr hoog.
Dit is Frankrijk...
...en dit is Italie.
Pfff....kon nog maar NET op tijd remmen !
Oh, dit zullen die Angels dan wel zijn... Is me niet helemaal duidelijk.
De weg lag bezaaid met steentjes. Alhoewel...beetje raar: steentjes voel je aan je stuur. Deze niet. Bovendoen sprongen deze steentjes soms al weg nog voordat ik erover heen reed...
...toch maar eens even gestopt om nader te onderzoeken. Het bleken geen steentjes te zijn.
...toen landde er ook nog een ruimteschip.
Een roofwants !
In Sisteron was een mooie Citadel... (die je hier niet op de foto ziet, maar dit is het uitzicht ervan)
Rare rots he ?
Vroeger stonden de mensen altijd met hun voeten 180 graden uit elkaar. Was heel normaal.
Vies water en schoon water... wil niet mengen.
Zelfs de kartonnen figuren konden hun ogen niet afhouden van al dat lekkers.
Tja, dit waren dik 250 treden. Toch maar niet gedaan bij 35 graden in je motorpak !
De moderne tijden waren nog niet overal doorgedrongen in Frankrijk...
Nu ik toch in Zuid-Frankrijk was, even bij mijn nicht op bezoek geweest, aan de voet van de Mont Ventoux (de kale berg).
Leuk optrekje ! Je kunt er kamers huren.
Yasmijn, mijn achternichtje dus, komt wel eens een zomertje helpen.
En Pax is natuurlijk de coolste hond van heel half zuid-Frankrijk !
Ja, ga een beetje met je oplegger door de bergen scheuren ! Nogal wiedes dat dat een keer fout gaat.
Eeehhmmm ja, de bedoeling was om te laten zien, dat ik om 10:30 dus al zin in een Guiness had...
Ja en ?
Dit bord hing op het zwembad. Er is hier zoveel fout aan ! Stel: er gebeurd wat, en er is iemand gewond. Je wilt een ziekenwagen...
Nou, in het midden staat 112, dat ik herken als noodnummer. OK, maar links daarvan staat (18) en rechts daarvan staat (15). Wat moet ik daarmee ? Zijn dat doorkiesnummers ? En als ik links kijk zie ik wel een brandweerman (voor een zwembad ???), maar hij heeft een rodekruis-koffertje bij zich ! En echt vriendelijk kijkt hij ook niet !
Oh god...helemaal uit het niets bleek ineens dat ik -houd je vast- KNIEKOUSEN heb ! Wist ik dus niet ! Ik had gewoon 3 paar sokken in mn koffer gegooid, maar deze waren wel heel lang ! Ik besloot om Paul te vragen de meest FOUTE foto ooit te maken. Dat is gelukt. Wat ben ik toch een elegante verschijning...
Deze jongen zat 's nachts een keer op mn slaapkamer. Hij is inmiddels gedesintegreerd.
Tijd voor de terugweg....
De bergen kookten over !
Ons laatste 5-sterren hotel bij Dijon...
Ons laatste avondmaal... (nog nooi zoveel gegeten !)