In 2019 was het idee om met de motor een "rondje Spanje" te maken. Toch al snel zo'n 7.00 kilomter ! Maar goed, we zijn ervaren wereld-avonturiers en we hebben het materiaal ervoor, dus we konden ons wel wat permitteren...

Deze route had ik gemaakt. Alle wegen met Google-streetview nagekeken of ze wel berijdbaar waren. Veel kronkels erbij, maar rekening houdend met afstanden, vermoeidheid, pauze-plaatsen en het bezichtigen van al het moois dat Spanje te bieden heeft.

De steden die we in Spanje achtereenvolgens bezochten waren La Seu d'Urgell, Jaca, Bilbao, Potes, Ponferrada, Salamanca, Segovia, Guadalupe, Jaen, Hellin, Vallencia, Reus

Voor deze reis had ik speciaal een van mn motormaatjes uitgenodigd; Ronald !
Hij had voor de gelegenheid maar een Triumph Tiger 800 XCX aangeschaft. Dit soort reizen kun je maar beter doen met een comfortabele reis-motor, in plaats van een spartaans race-monster.

Na 30km gereden te hebben begonnen er wat onderdelen los te trillen bij de meisjes... tijd voor een hapje !

Even pauze. Hier was het nog droog, maar dat duurde niet lang !  Al snel werd het koud en donker, en kon de regenkleding aan. Moet je wel waterdichte laarzen hebben !

Filmpje ! Even wat ballast lozen...

Onze eerste slaapplaats in Frankrijk was Tonnere, vlakbij eeh... Parijs waarschijnlijk...

's Morgens was dit het uitzicht uit het hotelraam. Een goud-verlicht dorp, in zomers Frankrijk. Mooi !  Rijden !

Nog heerlijk rustig op de zondagochtend

Met een heerlijke dag in het vooruitzicht trokken we naar de volgende slaapplaats: Millau in Zuid-Frankrijk.

Heerlijke doorrij-wegen. Gewoon goede snelheid, maar toch bochtjes.

En dit was het uitzicht in ons hotelletje in Millau...

Vanuit Millau ging het door Andorra naar "La Seu d'Urgell". Dat is Catalaans dialect voor "De zoektocht naar het orgel" !

Effe lunche...

"Onze Salade Tropical..."

Andorra... hmmmmjaa, druk, warm, file, zooi... Overslaan als je de kans krijgt.

Onze eerste stad in Spanje. We zijn erg blij met de laatste zomermode.

Die avond nog nooit zo blij geweest met mijn keuze van de menu-kaart.

Als toetje bestelde ik van de kaart "Onze ijsbonbons in 3 heerlijke smaken". Samen met een koppie echte koffie. Krijg je dit !  Gewoon de doos van de Appie op je bord !
You destroyed the mystique, you guys !

Op weg naar Jaca. Ook vandaag weer prima weer (zeker niet te warm), en een prachtige omgeving.

Tijdens een rustpauze even de camera "onopvallend neergelegd" en foto's gemaakt met de afstandbediening...

...vrouwen zijn raar !

Iets voorbij Jaca vonden we dit pension. Super !  Kostte vrijwel niets, we kregen een appartementje met 2 slaapkamers, en een prachtig uitzicht op het dorpje met een prominent kerkje op het dopsplein.

Het hotel bestond eigenlijk uit meerdere gebouwtjes en huisjes.

Prominent kerkje...

Zelfs de dieren leken gelukkig !

De volgende dag vertrokken we naar Bilbao, met een tussenstop in Pamplona.

Nog steeds erg in mijn nopjes met Dikke Bertha !

Ronald was ook lyrisch over zijn Tijgertje ! Helemaal top.

Onderweg vloog er een kudde pitbullmussen (gieren) over ons heen. Da's een slecht teken toch ?

Een duivelsbrug. Er zijn een aantal "Puento de Diabolo's" in Spanje. Allemaal met een eigen sage waarin de duivel de brug heeft gebouwd. Meestal is er ook een vrouw in het spel...

Verder ging het naar Bilbao, via Pamplona. Super-helder weer was het.

Onderweg veranderde het landschap ineens alsof je op de maan reed.

Lijken wel opgedroogde lava-stromen !  Oei, dan moet er een vulkaan in de buurt zijn. Voorzichtig reden we verder.

Ook in Pamplona konden wij de zomermode wel waarderen. Wel moesten we de Politie even heel duidelijk maken, dat onze motoren daar best hadden mogen staan, als we nu dan maar meteen weg zouden rijden...

De brug over de Aragon !  Klinkt as Lord of the Rings.

Weer veranderde het landschap. Ik vond het prachtig. Ik heb meerdere malen geroepen dat we de aarde hebben verlaten en op een andere planeet rondreden.

Uiteindelijk kwamen we aan in Bilbao, bekend van het Guggenheim-museum. Geen idee wat er in dat museum staan. Het museum zelf is hier de attractie !

Behalve het Guggenheim-museum heeft Bilbao ook veel andere architectuur

Alleen een professionele top-fotograaf weet af te drukken, precies op het moment dat de zeepbel uiteen spat !

Veel fascinerende typetjes liepen rond, daar bij dat Guggenheimmuseum.

Zucht, ik wou dat ik net zoveel likes op m'n Instagram kreeg als zij !

Ik probeerde Ronald duidelijk te maken dat normale mensen foto's horizontaal maken...  Ja, ik snap hem wel; hij wilde die hele ballentoren er op krijgen.

Als je goed kijk kun je mij zien staan... :)

En toen gebeurde er dit ! In de camera ging er iets kapot. De sluiter waarschijnlijk. Hierna deed de camera het nog wel een paar dagen, maar op de foto's zag ik aan de rechterkant een lichte halo, en de sensor werd zienderogend vuiler !

Soms verschenen er nog wat andere onderdelen op de foto... Lekker dan !

Vervolgens deed hij het weer goed. Maar rechts zie je al een halve cirkel verschijnen...

Ze hebben ook nog een grote spin daar bij Guggenheim

...en een bloemenhond.

En andere architectonische hoogstandjes.

De volgende trip ging naar Potes. Onderweg zouden we de grottekeningen van Altamira gaan bekijken. Maar eerst nog even een laatste blik op de oceaan, voordat we de warme binnenlanden van Spanje in trokken.

In Altamira aangekomen liepen we enthousiast naar de kassa. Twee kaartjes aub. Nou, dat ging dus ECHT niet !  De kaartjes waren altijd al om 09:00 uitverkocht, dus we moesten niet denken dat we zomaar naar binnen konden. Er was wel een restaurantje en zo. Daar maar even een broodje gekaand.
Vervolgens toch lopen banjeren, en kwamen we bij een gebouw aan. Wij naar binnen. "Heeft u kaartjes ?" vroeg het spaans kaartjes-mokkel. "Nee, die waren al uitverkocht" zeiden wij. Oh, zei ze. Dan geef ik u een paar kaartjes gratis...

Nou goed, de rotstekeningen hebben we niet gezien. Ik vermoed dat dat de kaartjes betrof die uitverkocht waren. Maar het bijberhorend museumpje was ook prachtig. Nog een oude neanderthaler gesproken, maar dat bleek Ronald zelf te zijn.

Verder met waarvoor we gekomen waren !  Rijden, met prachtige vergezichten

De Picos de Europa. Een vrij ruig gebergte. Mooi !

Ah, het nieuwe model Triumph Tiger 800 !  Nou, eeh, in vloeiend spaans kwam ik er achter dat dit exemplaar uit 1960 kwam. Of 60 jaar oud is, dat weet ik niet zeker. In 2019 maakt dat trouwens niet uit. Beide is goed.

Van Potes zelf heb ik blijkbaar geen foto's. We sliepen trouwen niet in Potes zelf, want daar was alles volgeboekt.

Never mind. Een nieuwe dag was aangebroken. Op naar Ponferrada.

...rechtstreeks uit de Caballero-reclame !

"The fog" !

Nou, dan sta ik zelf ook eens enigszins woest-aantrekkelijk op de foto...

Dit is zo mooi rijden joh !  Het is eigenlijk zonde om er doorheen te rijden. Je wilt er doorheen, maar tegelijkertijd ook stoppen, om het allemaal te bekijken.

Hoeveel PK heb jij ?

En hier waren we dan bij ons uiterst gezellige hotelletje aangekomen. Motoren mochten onder dit plein in de parkeergarage staan.

De volgende dag vertrokken we naar Salamanca. Een leuk stadje, zo was mij verteld. Onderweg zouden we nog een hoekje van Portugal meenemen.

Maar eerst moesten we weer door een mistbank heen...

We reden steeds maar berg op, en op een gegeven moment reden we daadwerkelijk IN een wolk !  Het was helemaal af geweest als we boven de wolk uitgekomen zouden zijn.

Heel apart... de mist trok op, maar bleef vrij laag hangen. Als een strak laken zweefde de wolken boven onze hoofden. Heel apart. Stille kracht !  Ik kreeg zin in aardbeien met slagroom.

In Portugal bleek dat dit land totaal onbekend was in mijn navigatie-machine. Compleet de kluts kwijt. OK, op gevaar van eigen leven Ronald gevolgd dan maar...

Nou, en toen reden we ineens over deze dam !  Was geen kleine jongen.

In Salamanca hadden we besloten onszelf te verwennen met een Paradores-Hotel. Beetje kwaliteit. Ze zijn in ieder geval geen ongeschoren, vermoeid uitziende, smerige motorrijders gewend bij de bali. Maar hun gevoel van walging bij het ruiken van onze zweetlucht werd professioneel onderdrukt.

Dit was het uitzicht van het hotel en onze kamer. Ja, het ziet er hier uit als een disney-tekening, maar dat is extra-speciale Nikon fototruckage... Het was echt.

Hier dan. De kathedraal van Salamanca !

Ze hielden wel van versier-frutseltjes in die tijd

La Plaza Major !

Tijd voor nieuwe Instagram-likes !

Jeej !

De telelens heeft nog goede zaken gedaan

De kathedraal werd 's nachts mooi verlicht.

De volgende dat stond Segovia op het programma. Dat was maar een ritje van 160km, maar we zouden onderweg 2 kasteeltjes gaan bekijken.

Het begon bewolkt die dag. Vreemde maar mooie bewolking. De sensor van mijn camera werd bij iedere klik meer vervuild met olie-spetters... helaas :'(

Onderweg naar het eerste kasteeltje zagen we ineens dit stadje liggen. Nog helemaal ommuurd met vergane torens en poorten... helemaal middeleeuws. Wij even naar binnen.

En natuurlijk een riante kerk in het midden.

Amstel ?

We kwamen aan bij onze eerste bezichtiging: El Castillo de Coca. Een prachtig sprookjes-achtig kasteeltje, in prima staat.

Vreemd wel, en kasteel, primair gebouwd als verdedigingsbouwwerk, helemaal optrekken uit kleine baksteentjes en dikke voegen...

De gracht was gedempt

Nou prima !  Effe authentiek lunchen, en verder ging het weer naar Segovia, met zijn rijke historie

Je ziet de effecten van de beschadigde sluiter steeds beter...

En daar lag Segovia. Met zijn kasteel, en zijn kathedraal !

Speciaal kanon. Het schoot niet ver, maar wel hard !

...een normaal kanon...

Het kasteel was van binnen uitzonderlijk rijk uitgerust met oorlogstuig uit die tijd.

De prijs van een battle-harnas was ongeveer hetzelfde als die van een huis..

's Avonds een terrasje gepikt.

Voordat we Segovia definitief verlieten eerst nog even wat foto's maken van het eeuwenoude aquaduct, dat dwars door de stad liep.

We gingen nu een gebied in waar eigenlijk geen touristen komen. Je kon dat merken aan de blikken op straat. Iedereen was erg vriendelijk hoor, maar gewoon gefascineerd door 2 volledig ingepakte kerels bij 35 graden op een soort halve auto reden, en maar heel gebrekkig Spaans praatten. Tijdens de lunch kwam er ineens een Nederlands sprekende vrouw naar ons toe. Tonnie. Hoe we hier terecht kwamen en wat we kwamen doen. Ze was helemaal verrast door 2 nederlandse kentekenplaten...

En ook deze keer reden we door een stadje, dat rechtstreeks uit de middeleeuwen scheen te komen. Bij deze stad was de complete stadsmuur trouwens nog prima in tact !

Dit was de achterdeur

De arme prinses wachtte geduldig op haar edele ridder.

Het was die dag zwaar bewolkt en "drukkend" weer. De thermometer stond even op 38. Nou, dan doet je nieuwe doorwaaipak het ook niet meer hoor !

In Guadalupe aangekomen bleek ons hotel bereikbaar te zijn via de kleinste en steilste binnenweggetjes ooit ever !  Totale motorbeheersing was van levensbelang, en vooral niet verkeerd rijden, want keren kun je wel vergeten

Guadalupe bleek voor bekend te staan om zijn eehh... kathedraal !  Ze hebben wel veel kathedralen daar in Spanje he ?

Tijdens ons bezoek werd het marktplein afgebakend met zware ijzeren hekken. Die ochtend werden we gewekt door harde knallen. Ik dacht zelf aan ontploffende gasflessen. Ronald aan jagers. Het bleken stieren te zijn, die tegen die hekken aan liepen.

Jaén was next. Dit is echt wel het zuiden van Spanje ! Woesternij, drooggevallen riviertjes en meertjes, warm...

Je ziet aan de randen dat het water hier eigenlijk een metertje of 4 hoger zou moeten staan.

Ook in Jaén waren de straten niet berekend op zware motoren met brede koffers. Gewoon hard werken en concentreren !

Leuk, hoe je met een rode en groene spuitbus, en een complete wereldvreemdheid een puinhoop kan maken van een anders rustgevend plaatje.

Hey, een katedraal !  Waar hebben we dat eerder gezien ?

Buurman & Buurman

Verder was er in Jaén niet veel te doen. Alle winkels en restaurantjes waren dicht. Het bleek dat iedereen in Spanje zelf op vakantie was. De Spanjaarden trekken in augustus naar de kust, net als alle "normale" touristen.

Goed, het zuidelijkste puntje van onze reis hadden we gehad. Vanaf nu ging het weer noordwaarts. Hellin was de volgende stop. Inmiddels begonnen de olievlekken op mijn sensor een eigen feestje te bouwen, zo leek het.

Olijfbomen, zo ver als je kon zien

Een van de mooiste dingen van de hele reis, is dat je gewoon uren aan een stuk ongestoord kunt rijden. Geen verkeer, geen verkeersdrempels of stoplichten, geen flitspalen. Gewoon de wind in je haren helm en plat door de bocht !

In het natuurgebied "Sierras de Cazorla" had ik mijn hoop gevestigd op het bezoekerscentrum. Er zou een wandelroute zijn, en ik zou de mooiste foto's kunnen maken. Nou, ik heb nog steeds het gevoel dat ik iets gemist heb. Het bezoekerscentrum was een kleine viskweekerij en een soort overpriced slecht restaurantje. Het was ook te warm om eens even een goede wandeling te maken, op zoek naar mooie beelden. Laat maar, we stappen weer op.

Selfie !

Sierras de Cazorla

Onderweg naar Valencia. Nou, dan weten jullie wel wat voor een soort foto's er aan zitten te komen he ?

De camera was goed kapot. Bij iedere foto spetterde er intern een halve liter olie in het rond...  Maar goed, je ziet het nauwelijks. Beetje doorheen kijken.

In Valencia zetten we de motoren even in de parkeergarage, en huurden we 2 fietsen van het hotel. Op naar...

...Ciutat de les Arts i les Ciències !

Cultuurpark voor kunst en wetenschap. Kaasje voor Ronald, want die is architect, en ik ben zelf natuurlijk ook de fraaie belichaming van "kunst en wetenschap" bij elkaar gekomen in één charmant karakter !

Tijdens de hele reis viel ons al op dat de hedendaagse jeugd niet meer weet hoe een telefoon werkt. Natuurlijk, je kunt er berichtjes op intypen, die dan op magische wijze bij je vriendjes op de display verschijnen, maar je kunt er blijkbaar ook gewoon in praten !!!  Maar hoe moet je hem dan vasthouden ?  We hebben de meest waanzinnige vormen van telefoneren gezien. In een 90 graden hoek tegen je oor, gewoon tegen je mond in plaats van tegen je oor, maar de meest gebruikte methode was toch wel "toastje krabsalade". Lachen, die rubberen-stoeptegel-jeugd !

Zelfs de prullenbakken zijn "design" hier in dat park.

Nou, ik ken Eric niet zelf, maar hij is een Lucky Bastard !

Kijk hier zie je kunst en wetenschap verenigd: de wetenschap vraagt zich namelijk nog steeds af waarom dit kunst is. Zodoende.

Zo, eens even wat nieuwe likes scoren op mijn Instagram !

Nou, zo kannie wel weer !  Lekker lijfje hoor !  Kan je veel mee bereiken in het leven. Bij mij wel ten minste.

Ronald kon nog net op tijd naar links sturen, anders had mevrouw een onderwater-selfie gehad !

Hmmm, wat een prachtig silhouet !  Zou daar ook een mooi gezichtje bij horen ?

Eeeh... JA !  Jeej Instagram !

Verder in Valencia ook nog wat andere plekjes bekeken.

 Ook trouwens nog naar het strand geweest en in de zee gezwommen !  We waren zo wit, dat overvliegende passagiersvleigtuigen gewoon van richting veranderden !

Reus... niet veel te doen in Reus. Ja ach, we waren op de terugweg en niet meer de behoefte om uitgebreid nog een stad te bezichtigen. We hadden er nu bijna 6.000 km op zitten. We waren kapot.

En zie hier, de laatste foto van mijn dure Nikon... Vanaf dit moment stond er "ERR" op de display en heb ik een 2e hypotheek genomen voor de reparatie...

Laatste nieuws van Nikon: camera is gemaakt onder garantie !  Warme douche.

Wie ons ook nog wil zien bewegen: er is een filmpje gemaakt. 1GB. Klik hier !

Adios !